باغ  دل

بس که در دانشکده، ما قلب عاشق داشتیم

جان به جانان یک نظر کرد و دلی را کاشتیم

بی خبر از آن که ما را می‌برند با یادها

چشم بر چشم نگاری  آشنا بگذاشتیم

هی غزل خواندیم و تفال می‌زدیم

شاید از بهر قضا، یوسفی می‌داشتیم

دل به دریای دل جانان زدیم

"خود غلط بود آن چه می‌پنداشتیم"

یک دو سالی، باغبان بودیم و شخمش میزدیم

عاقبت از باغ  دل ، یک شاخه گل برداشتیم