نماز عشق

چه خوش آن نماز عشقی که تواش امام مایی

شرف الشمس نخواهم که تواش همام مایی

نفسم گرفته آن دم که به چشم پا گذاری

من صنم دگر نخواهم که تواش پیام مایی

من رها ز جام عشقم، قدحی دگر ندارم

چه نیاز از این شرابی که تواش زمام مایی

برده از دلم هوایت همه آمال جوانی

همه آرزو نخواهم که تواش تمام مایی

مکتب و درس همان است که رخ تو را ببینم

مطلع کلاسم این است که تواش کلام مایی

گوهری در صدفش، زنگ این جان میخورد

و ندانست همه عمر که تواش دوام مایی